ja

Ja

JA!

 

Dit woord, JA, het heeft een magische werking.

Soms is het niet makkelijk om JA te zeggen.
Het is en blijft een practice, iedere dag weer opnieuw.
Maar zo wonderschoon om dit te leven. Hoe lastig het soms ook is.

JA! En…?

 

 

Ik  wil helemaal geen JA zeggen

 

Hoe kan ik nu JA zeggen tegen dat wat me pijn doet? Of me stillegt? Of me uit het veld slaat?
Hoe kan ik JA zeggen tegen fysiek ongemak? Of ziekte, of onrecht?
Of als ik het ergens echt helemaal niet mee eens ben?

Waarom zou ik eigenlijk ja zeggen?
Ik hoef dit toch niet te accepteren? Ik wil dit niet.

 

Laat ik duidelijk zijn.
Ik denk dit ook geregeld.

 

Vroeger was ik een echte NEE! zegger.

Ik wilde altijd iets anders dan anderen.
Of ik was het ergens niet mee eens.
Of mijn verwachting was anders dan hoe het ging.
Of anderen gingen niet mee in mijn plan.
Name it en i did it.

 

Totdat ik ervaar dat nee zeggen tegen dat wat zich aandient me verder van huis brengt.
Het brengt me meer pijn, meer ongemak.

‘Nee, ik wil dit niet’ zorgt er namelijk voor dat ik bovenop de situatie zoals zij is nog iets anders leg.

Namelijk een interpretatie van hoe het is. Een mening. Een oordeel.
Het is goed of fout. Fijn of niet fijn. Mooi of lelijk.

 

En dat is niet altijd behulpzaam.
Inderdaad, JA, dit is een understatement.

 

Tegen de stroom ingaan

 

Vorige week bijvoorbeeld was ik ziek.
Vlak voor een les die ik zou geven in Nijmegen voelde ik me super beroerd.

Shit. Dacht ik.
Waarom nu. Nee, nu komt niet uit.
Ik wil dit niet. Ik heb hier geen zin in.

Mijn stemming sloeg behoorlijk om.
Het is niet  eerlijk. Waarom ik toch altijd?

Het effect: ik voelde me er niet alleen nog zieker door.
Maar had ook nog het gevoel dat ik faalde.

 

Behulpzaam?
Nee.
Waarom doe ik het dan?

Als ik later stil sta bij mijn reactie realiseer ik me
‘Daar gaat mijn beeld van energieke, vitale dansdocent’.
Tweede les die ik ze geef en ik ben ziek.

Aha!
Daar gaat mijn ego.
Dus.

 

Wat Nee zeggen eigenlijk is

 

De Nee zoals ik hier boven beschrijf is in feite is een automatische reactie van ons geconditioneerde denken.om te reageren met vermijding of terugtrekking op dat wat ons (ego) bedreigt. Laten we het weerstand noemen.

We hebben allemaal onze eigen weerstand op onze specifieke terreinen – en momenten – in ons leven.
Ze kan een wegwijzer worden op het pad van meegaan met de stroom.

Waar je weerstand voelt kun je je afvragen waar het mee te maken heeft.

Is er iets dat ik niet wil zien?
Is er iets dat ik mezelf niet toesta?
Is er iets waar ik bang voor ben?

Niks mis met weerstand.
Omarm de weerstand.

Maar op het moment dat je leert de zelfsaboterende gedachten die je innerlijke Nee-zegger te berde brengt te onderscheiden van een gezond Nee ben je op weg naar meer levendigheid, ontspanning en flow. En liefde.

Weerstand kan zich manifesteren op allerlei manieren.
Als afwijzing, negeren, rationaliseren of afweer.

En dat is iets ander dan een gezonde grens.

 

 

Een gezond NEE

 

Een gezond NEE brengt leven in je.
Helderheid.
Kracht.
Tot zover en niet verder.
Stop.
Dit wil ik wel en dit niet.

Een gezond NEE is een duidelijke grens.
Ter bescherming van mijn ruimte,  innerlijke waarden, gevoelens of dierbaren.

 

Nee zeggen tegen een ander is JA zeggen tegen jezelf.
Nee zeggen tegen lawaai is JA zeggen tegen stilte.
Nee zeggen tegen het een is JA zeggen tegen iets anders.

Voel je echt een grens?
Voel je je kracht als een heldere en duidelijke afbakening van iets wezenlijks?
Zeg dan JA tegen je Nee.

 

 

De kracht van JA

 

Ja zeggen is een innerlijke open houding tegenover het leven.
Het  begint met het puur erkennen van iets.
Een gevoel, een gedachte, een situatie, een reactie van een ander op wat je net hebt gezegd of gedaan.

Je erkent dat iets er is, en je aanvaard dat het zo is.
Niet om er in te berusten, maar omdat het nu eenmaal zo is.

Je stopt met het afwijzen, negeren of wegduwen van iets wat je ervaart (zowel in jezelf, als om je heen).
Je stopt met weerstand bieden en accepteert. Je accepteert de stroom van dat wat zich aandient.

Ook al is het onprettig. Ook al is het ongemakkelijk. Ook al doet het pijn.

JA zeggen tegen mijn lijf, in welke staat ze zich ook bevindt. JA zeggen tegen mijn emoties, zonder uitzondering. JA tegen de omstandigheden.

JA tegen het Nu, het Hier, zoals het is.

 

Wat JA zeggen eigenlijk doet

 

JA  zeggen verandert iets.
Er is verzachting.
Acceptatie.
JA. Zo is het.
Zo. En niet anders.

Dit is NU. Dit laat zich zien.
Dit dient zich aan.
Zo. Ja.

Er ontstaat ruimte.
And we take it from there.

 

Zoals in mijn voorbeeld, ik word ziek.
En ja het is een ongemakkelijk moment.
Maar, ziek is ziek.
En de timing is wellicht altijd onhandig.

Laat ik Ja zeggen.
Ik stap uit de modus van weerstand en klagen en zeg gewoon JA ik ben ziek.
Wat gebeurt er nu nadat ik JA heb gezegd?
Dan kan ik kiezen voor een benadering van mezelf die ondersteunend is aan de situatie zoals ze is.

 

Er is eerst opmerkzaamheid. Mindfulness.
Dan is er JA.
Dan is er een compassievolle houding naar mezelf.
Dan is er wellicht een actie die mezelf ondersteunt in plaats van tegenwerkt.

Zo kan ik naar huis gaan, in bed  stappen met een warme kruik, een grote pot gemberthee maken en mijn lichaam helpen om beter te worden.

 

Ja zeggen is de stroom

 

Weerstand is tegen de stroom in zwemmen.
Water naar de zee dragen.

Ja zeggen is met de stroom meegaan.

En zwemmen in de zee.
Sterker nog… JA is de zee.

 

Hoe wonderschoon is dat?

Het is niet mijn taak om wat zich laat zien naar mijn hand te zetten.
Het is mijn taak om liefdevol binnen alles wat zich ontvouwt te kiezen voor wat het meest juiste en ondersteunende is om te doen voor mezelf.

Tara Brach , meditatieleraar en auteur van diverse boeken omschrijft de compassievolle houding prachtig.
En daar sluit ik graag mee af.

 

I  put my hand on my heart, and imagine an understanding presence around me, pouring care through my hands. Sometimes I’d mentally whisper the words “It’s okay, sweetheart” or “I’m sorry, and I love you.” Although at first I was invoking a larger presence to offer care to the bad sick person, as I re- laxed, it became clear that the loving presence I’d invoked was intrinsic to my own heart.

 

Probeer het maar eens.

Neem een situatie in gedachten waarbij je weerstand voelt.
En zeg zachtjes …. JA.
Niet om het te willen oplossen.
Of om het klakkeloos te accepteren als een feit dat altijd zo zal blijven.
Maar om nu in dit moment simpelweg te aanvaarden dat het is zoals het is.

Om daarna te kiezen hoe je ermee om kunt of wilt gaan.

JA.

JAAA!

Ja

Ik ben benieuwd wat er gebeurt.

Een fijne dag vandaag waarin de stroom zich van moment tot moment mag ontvouwen.

met warmte,
Anita

 

 

Wil je de kracht van JA aan den lijve ervaren?
Doe eens mee met een workshop Bevrijd je innerlijke Speler.

of
Boek een individuele sessie
stemimprovisatie of Fools